Büyümek her zaman bir tür siddet barindirir kendine karsi ya da otoritesini dayatmak isteyenlere karsi. Üstelik hayat, politik calkantilarin etkisiyle yay gibi gerilmis, uyusturucu, issizlik, sloganlar, eylemler, ölümler ve perisanligin kol gezdigi 1980ler ve 90larin Bask bölgesinde geciyorsa... Siddet kisisel olmaktan cikip bir varolus bicimine dönüsür.


Yoklugu Yegdir, bu iklimin parcaladigi bir ailenin sarsici hikayesini sunuyor. Dört kardesin en kücügü Amaia, babasinin öfkesi, annesinin caresizligi ve kardeslerinin dagilmisligi arasinda büyürken sevgiyle korkunun, saskinlikla öfkenin birbirine karistigi acimasiz bir dünyayi tüm gercekligiyle resmeder. Yillar sonra döndügünde ise gecmisin izleri hala her yerdedir. Kacmanin imkansiz, yüzlesmenin ise hayatta kalmanin tek yolu oldugunu kabullenir.


Kelimelerin degerini ve sessizligin iskencesini bilen ödüllü yazar Edurne Portela, bireysel travmalarla toplumsal siddetin sinirlarini ustalikla eritirken, bir ailenin trajedisi araciligiyla bir dönemin, bir ülkenin anatomisini cikariyor.


Geriye tek bir soru kaliyor Kimin yoklugu varligindan yegdir