Henüz 8 yasindayken ne kadar adaletsiz oldugunu ögrendigi hayatin, bir parcasi daha olmaya hak kazanmistir Onur. Bedeninin agrilariyla yatagina uzanmis, ruhunun derinlerinden gelen aciyla da gözleri dolmustu. Gögüs kafesinin agrilari simdi kalp agrilarina dönüsmüstü.
Kendini yalniz ve caresiz hissediyordu. Buraya ait degildi ve olmamaliydi da. Kafasina kadar cektigi yorganin altina girip icinde ne varsa dökercesine agliyordu sessizce. Her gözyasi hayata olan bagindan bir parca kopariyordu.
