9. yüzyildan 16. yüzyila kadar matematikte, astronomide ve astrolojide kaydedilen baslica gelismeleri saglayanlar Avrupali bilim insanlari degil Osmanli, Safevi ve Babür imparatorluklarindaki Müslüman astronomlardi. Stephen P. Blakein bu etkileyici calismasi bu üc imparatorluktaki Islami zaman kavramini ve bunun tasidigi tarihi ve kültürel önemi karsilastirmali bicimde incelemektedir. Her bir imparatorluk, bir yandan gecmisteki modelleri de göz önünde bulundurarak, yeni bir günes takvimi, bu takvime uygun zaman dilimleri ve mevcut kültürel kaynaklara dayanarak yeni bir dini törenler dizisi meydana getirmistir. 1591de ilk Islami binyilin sonuna gelinmesiyle yasanan heyecan, her bir imparatorlukta ardi ardina apokaliptik mesihler ve hareketlerin ortaya cikmasina neden olmustur. Bu kitap yalnizca Islami zaman sistemini ögrenmemizi degil, Islam dünyasindaki bilimsel calismalarin Bati dünyasi üzerindeki etkilerini anlamamizi da saglamaktadir.
