Osmanli Imparatorlugunda iscilerin niteligi, bir sinif olarak varliklari ve eylemleri, tarih arastirmalarinda cesitli tartismalara konu olmustur. Isci sinifinin sendika, sandik, komite gibi kendi örgütlerine degil de agirlikli olarak partilerin ve lider kadrolarin hikayelerine odaklanan tartismalardir bunlar. Kadir Yildirim Osmanlida Isciler 1870-1922de bu perspektifi de icererek ama asil Osmanli proletaryasinin kendi pratiklerine odaklanarak Osmanli isci sinifi tarihinin yazimina yeni bir katki sagliyor. Yildirim, önce Osmanlida calisma hayatinin genel yapisini ciziyor, isci örgütlenmelerine ve isci hareketlerine bakiyor; iscilerin hangi sektörlerde calistiklarini, isgücünün yapisini mercek altina aliyor. Ardindan calisma hayatindaki yasal düzenlemeleri boykot, grev, is birakma gibi isci direnisleri acisindan kapsamli bir sekilde inceliyor. Böylece karsimiza, yapisi, niteligi, calisma kosullari, örgütleri ve grevleriyle degerlendirilmis, kapsamli bir Osmanli isci sinifi resmi cikariyor.
Osmanlida Isciler 1870-1922, alanindaki öncü arastirmalarin hakkini veren, ele aldigi konuyu yeni katkilarla zenginlestiren, titiz bir arastirma.
