Bu defa düsledigim gercek olandi. Sari kokan dar bir Bozcaada sokaginda iki gün sonra Muglanin bakir bir köy evinde yildiz tozlarina bakmayi istemistim. Bekledigim hic zamanda oluyor bunu anladim. Plan yapmiyorum. Kapisini araladigim üc bes asir öncesine sahitlik etmis yerler bir anda karsima cikiyor. Bana da tanri misafiri olmak kaliyor. Simdi ne o köy evi ne baska biri ne de baska bir yol... Plan yapmiyorum. Beklemiyorum. Beklesem de gelmeyecegini biliyorum. Gidiyorum. Ahi gitmis vahi kalmis bir köprüden nehre daliyorum. Yayli bir calginin müzigine kapiliyorum. Toprak bir yolda dangir dungur gitmeyi bekliyorum. Kayahanin Hep Karanlikdan girip Sezenin Beni al onu almasina cikmak istiyorum. Bir kücük pencere, bir aydinliktan yalnizlik senfonilerine kendimi kaptirmak istiyorum. Gercek olanlari düslemek... Beyazin vurdugu o merdivenler, bana düs isiklariyla istek sarkisinda bulunsa da; bos veriyorum... Hayatin akisindayim...