Gecmisle yüzlesme, intikam hirsiyla bir rövans alma degil, gecmisin esaretinden kurtulma ve daha iyi bir gelecek arayisidir.
Neden barisamiyoruz Yüzleserek Barismak, bu sorunun cevabini ariyor. Genel olarak Cumhuriyetin ilk dönemini, özel olarak da Kürt Sorunundan kaynakli canimizi yakan son kirk yilin catismali sürecini kendine sorun ediyor, cözümler ariyor. Gecmisin kötü deneyimlerinden yüzleserek cikabilecegimizi savunuyor. Ic barisin ancak bu yüzlesmeyle saglanacagini düsünüyor. Gecmisin isletildigi ülkelerde gecmis hic gecmeyecektir. Türkiyede bazi sorunlarin 100 yildir devam etmesi de bununla ilgilidir. Yüzlesilmemis bir gecmis, gecmemistir. Aytekin Yilmaz, söz konusu yüzlesmeyi Cumartesi Anneleri ve Diyarbakir Annelerinin devlet
ve PKK tarafindan maruz birakildiklari magduriyet baglaminda da tartisiyor. Türkiyedeki politik kutuplasma, insanlari toplumsal hakikati idrak edemeyecek bir konuma yerlestirmis bulunuyor. Cumartesi Annelerini destekleyenler ile Diyarbakir Annelerini destekleyenler arasindaki diyalogsuzluk bunun en somut örnegidir. Bu cercevede birbirini anlamama ve seyleri adiyla
cagirmama, bircok sorun gibi Kürt Sorununu da icinden cikilmasi zor bir girdaba sürüklemistir. Yilmaza göre buradan cikisin tek yolu siddete basvurmamak ve hatalarla yüzlesmektir; yüzleserek barismaktir. Zira ne devlet adina yapilan ne de PKKnin uyguladigi siddet, toplumsal huzura katkida bulunabilmistir. Her ne kadar kirilmalar olmussa da Türkiyenin son 40 yillik
siyasal tarihi bu sorunun nasil cözülemeyeceginin örnekleriyle doludur. Dedelerimizden bize kalan gecmis hepimizi yoruyor, yüzleserek barismaktan baska caremiz yok