25. Baski yapan Sessizligimle Dans adli kitabiyla binlerce okura ulasan Mirza Tazegül, yeni yazilarinda insan olma durumumuzu en yalin ve sicak haliyle isliyor. Anadolunun soguk kis gecelerinde babasindan dinledigi masallardan icinde dogan sözcük ve öykü anlatma sevdasini, tarihe, sanata, psikolojiye uzanan bir ömrün tecrübesiyle harmanlayarak paylasiyor. Insan ve Maskesi. Tazegül, Zaman, kimi anilari zihnin en derinine iter. Hatirlanmasi güclesse bile bazi anilar hafizaninderinliklerinde kolay kolay kaybolmaz, diyerek, ipotekli yasamlarimizdan siyrilip bir hayat yolculuguna cikmaya davet ediyor bizi...

Simdi düsler sokaginda ben, düsleyebildigim icin sükreden. Bir umuda yürüyorum adim adim. Tüm gücüm, düslerimden aldigim yardim. Cizmisim kendi ufkumda, arzularimdan olusan bir yasam. Ilmek ilmek emekle, düsleyerek yürüyorum sabah aksam. Icimden bir ses duyarim der ki Calamaz düslerinden bir lokma, o kalles düs hirsizindan korkma. Aslinda düslerdir insani var eden o sihirli dokunus; biraz ürkek ve cekingen, bazen cesur ve fütursuz... Bazen kendimizden bile sakladigimiz bir sir ve bazen de kendimizi asip dünyanin disina tasan biz...