Dünyaya iftira etmekle meshur olan ve kendi kusaginin en önemli entelektüel figürleri arasinda gösterilen Cioran, azizlerin ve mistiklerin gölgesinde soluklandiktan sonra, insandan kacan bir depresyon düskününe dönüsmüstür. Cagina hakim olan dekadansin tinselligi yorumlarini metafizik esinleriyle selamlayan Cioran, dogmus olmaktan, varolusa, ölüme ve teolojiye kadar uzanan genis felsefi zemini tamamen nihilist, kuskucu, ancak dikkatli ve düsünceli bir tavirla ele alir. Göcmen, sürgün ve vatansiz Cioranin ayni zamanda paradoksal ve sacma bakis acisiyla ördügü felsefi kodlarin izini süren bu calisma, onun bilinmeyen yüzünü aciga cikarmayi amaclarken, bir sevgisizlik öyküsüne de taniklik etmektedir.