..ve ruh atesi buldu.
Kötü insanlar tanimistim. Düsünce askiligina astiklari türlü kötülükleri kirli ruhlarina giydiriyorlardi, azap cekmeyen vicdanlarinin suskunlugunu sorgulamiyorlardi; kalplerindeki karanligin kendi yüzlerini de kararttigini fark etmiyorlardi, ellerinin iyilige dokunmasindan nefret ediyorlardi.
Herkes kötülük yapabilirdi, iyinin pesinden kosan bir insan bile ama kötü bir insan olmak bambaska bir seydi. Bu bastan asagi atesle yikanmakti, belki de atesin kendisi olmakti.
