Osman Cemalin Cinganeleri muhakkak bir saheserdir. Osman Cemal simdiden sonra bir tek yazi yazmasa, Türk edebiyatina kazandirdigi bu saheserle gene mahzun ve gene yari mechul aramizda dolassa, bu, hicbir zaman degeri birdenbire, bir ciglik halinde meydana cikarmayi unutmayan edebiyat denilen sey ona bu saheserinin layik oldugu mevkii vermekte gecikmeyecektir. Okudukca sasiriyorum. Sayfalari cevirdikce icim hüzün, sevinc ile dolu karmakarisik bir aleme giriyor.

Gavur Etem kitaptan firliyor, karsimda Apokor Corbacinin kim oldugunu izah ediyor. Akman Babayi arabasini sürerken, yaz yagmurlarini, cadiri, bögürtlen dolu sepeti, ayaklarini köpekler dalamis tirse gözlü Gülüzari, Büyükdere köylerine giden musiki ve avantür delisi delikanliyi, yilanlari, Nazliyi görüyorum, duyuyorum.

Bir reel alemini bu kadar masala ve destana yakin sekilde bir de Alain Fournierde okudum.

Osman Cemilin bu kitabi icin biraz röportaj kokuyor demislerdi. Kokladim. Mis gibi bir saheser, bir hakiki roman davantaj avantür romani kokuyor. Fazla olarak bir de hakiki bir örf ve adet romani. Bu iki janri birlestirerek bize Türk edebiyatinin en güzel eserini veren Osman Cemale, beni okuyanlar birer tane o kitaptan edinerek hayran olsunlar.

Bazen bizi inandirmak, bizi sürüklemek icin o kadar ustalik ve tabiilikle buldugu entrikler bize Osman Cemalin hakikaten harikulade ve anadan dogma olan artist kiymetine bir de ustalik, olmusluk ifadesi veriyor.

Osman Cemali bu kitabiyla ben daha yeni taniyorum. Fakat baskalari hic tanimiyorlar. Bu kitap hakkinda bir iki yazi okudum. Bir tanesi hic okumadigini ayan beyan gösteriyor. Bir digeri de ancak söyle böyle hakiki kiymetine temas ediyordu. Ben o kadar yakin bir istikbalde Osman Cemalin bu kitabinin yüzüncü tabi yapilacagina ve Türk edebiyatinin ilk avantür roman tarzinin bir saheser numunesi oldugu anlasilacagina yüzde yüz eminim.
-Sait Faik Abasiyanik-Vakit gazetesi, 23 Haziran 1939