TÜRKCE ÜZERINE YAZILAR
Dil, gercek dünyanin, dilin saymaca birimleri ile yeniden kurulmasidir. Dil, insana, ait oldugu gercek dünyadan ayri ve onun yasalarina bagli olmayan yapay bir dünya kurma ve tabiata tarihi katma imkani veren bir saymacalar sistemi ve ses-anlam iliskisi bütünüyle nedensiz olan, seslerden örülü ortak egretilemeler toplamidir.
Gerceklik, degistirilemez, yinelenemez ve biriktirilemez; fakat gerceklige isaret eden ve tabiatin yasalarina bagli olmayan bu yapay göstergeleri biriktirmek mümkündür. Dil, dünkü ve bugünkü kisilerin bes duyu algilarini ve dil yoluyla elde ettikleri bilgilerini, ortak saymacalari icinde biriktirerek, biyolojik bir varlik olan insani ve üyesi bulundugu toplumu tarihsel bir varlik haline getirir.
Ses ve söz, yeryüzündeki tüm insan basarilarinin temelini olusturur. Ses ve söz, insana, gercekler dünyasinin yanibasinda, bütünüyle toplumsal saymacalardan olusan yapay bir dünya kurma imkani sunar. Dil dedigimiz bu yapay dünya, bireyin veya ait oldugu toplumun biyolojik varligi disindaki her seyidir. Dil, insanoglunun hem ürünü hem de üreticisi oldugu tek alandir ve her konudaki insan basarilarinin temelidir. Bütün insanlarin dile karsi ilgili oluslarinin nedeni de budur. Dil ile ilgili söyleyecek bir seyleri olmayan insan yok gibidir.
