Kahire ve Parisi ne bir gezgin, ne bir romantik ergen, ne safderun birhayran, ne bir sanatkar, ne ekmek pesinde bir göcmen, ne kariyerpesinde bir ögrenci, ne de bir sürgün olarak gördüm. Belki de hepsindenbir parca vardi; bu yüzden yazdiklarim tarihsel, mekansal anlamdabütünlüklü notlara dönüsmediler. Galiba fazla yerli bir kafayla, bilme veayirma arzusundan cok demek ki böyle ve simdi burada bende nevar, beni daha cok cekti. Benimki sadece esya, mekan ve insanla öznelbir temas. Bu temastan yansittigim veya kurguladigim siradan cümleleryazildi o kadar.