Metin, halil Amcasi ile ertesi gün annesi Esma ile babasi Mahmutun taslari yosun tutmus mezarinin basina vardiginda, gördügü rüyayi hatirlatip, yüreginden bir sesle, ANNe iste geldim. Ne olur bana sitem etmeyin. Beni emanet ettiginiz bir amcam vardi. O da bana ancak bu kadar sahip cikabildi. Kolu büyük devletimiz, ilelebet var olsun. Beni okutup, topluma katti. Simdiye kadar, topraginizi oksayip, basinizda bir dua okumak icin gelemedim, getirmediler. Ne olur lütfen beni affedin, ruhunuz sad olsun. Size söz veriyorum. Bundan sonra evlatlik vazifemi daha iyi yerine getirecegim. Amin dedeikten sonra, göz yaslari icinde amcasi Halil ile birlikte mezarliktan ayrildilar.
