Bir sehir gökyuzunu kaybederse ne olur, dusundunuz mu hic Bir sehir, bir ulke, bir insan gökyuzunu kaybettiginde ilk olarak cocuklugunu, gencligini, onu var eden ne varsa butun hepsini kaybetmis demektir. Üstelik artik bunun dönusu de yoktur. Giden gitmistir. Kaybedilen ne varsa hic dönmeyecek, o kocaman boslugu herkese yabanci bir karanlik, bir bilinmezlik dolduracaktir. Her sey dunya döndukce degistigine, hic bilmedigimiz bir yöne dogru gittigine göre bizim tavrimiz ne olmalidir Belki de sorulmasi gereken soru budur. Romanimizin kahramani iste bu yakici sorunun yanitini aramis ve o arayisinda kendiyle bir daha yuzlesmistir. Evet, o sokak, o mahalle, o insanlar yoktur artik. O sevgi, o vefa, o merhamet, o dayanisma, o sicaklik yoktur. Butun bunlarin yerini baska dedigimiz ne varsa, onlar almistir. Aydogan Yavasli, bu romaniyla geleneksellikle modernite arasinda sikisip kalmis genc okurlarina farkli bir tartisma alani aciyor.
