Hic asktan özge sey reva mi
Sarf etmeye inci gibi kelami
Hem ne varsa alemde hepsi asktan ibaret
Geri kalan ne varsa; keder, elem, somluk, dert
18. yüzyil sairlerinden Seyh Galibin yirmi alti yasindayken kaleme aldigi Hüsn ü Ask, 600 yillik Divan Edebiyatinin son mesnevisi olarak kabul ediliyor. Allegorik bir anlatima sahip olan mesnevide Muhabettogullari kabilesinin ayni gün dogan iki evladi Hüsn ve Ask, Mekteb-i Edebde tanisir. Tanrisal güzelligin yani Hüsnün ugruna türlü türlü merhaleleri asmak icin yola koyulan Ask, Kalp Ülkesine, Gam Harabelerine gider. Ates Denizinden gecer; cadilar, gulyabanilerle bogusur.
Cavit Marancinin büyük bir titizlikle hazirladigi bu calisma, Divan edebiyatina kapali dili yüzünden sirtini dönen okuyucularin da ihmal etmemesi gereken bir eser.
