Ahmet Hamdi Tanpinar Türk edebiyat tarihciliginde oldugu kadar, kaleme aldigi edeb eserlerle Türk fikir ve düsünce hayatinda biraktigi derin tesirle günümüzde gec de olsa kendisinin göremedigi bir aktüaliteyi yasamaktadir. Eserlerinde ele aldigi Dogu-Bati düalizminin günümüzde bicim degistirerek toplumsal ve bireysel kimlik baglaminda varligini korumasi, bir anlamda bu celiskinin kökenleriyle, her seyin nasil basladigina dair bilgi ve cözümlemeler dikkatleri yeniden Tanpinar üzerine cekiyor.
Hic süphesiz bunlar cok önemli olmakla beraber, bizim acimizdan Tanpinarin ihmal edilen yönlerinden biri, bir romanci olarak Türk romanciligina teknik anlamda harcadigi dikkat ve cabadir. Tanpinari modern yapan tam da budur. Zira, Tanpinarin ele aldigi konularin güncelligini korumasi edeb olmaktan ziyade sosyolojik olup, bu konular hemen hemen ayni argümanlarla cesitli yazarlar tarafindan islenmis olmasi Tanpinardan daha eskiye dayanir. Tanpinar, Batida romanin gecirmis oldugu ideolojik ve felsef asamalarin farkinda olmakla, Türk romaninda gerceklestirmeye calistigi is; Türk romanini yenilestirip, modernlestirerek teknik acidan ileri ve Batiyla yarisabilir bir seviyeye getirebilmektir.
Bu calisma, edebiyatimizin ve fikir hayatimizin köse taslarindan biri olan Tanpinarin romanimiza getirdigi teknik degeri, ikiligi, arada olmayi estetize edisini, Dogulu, kolektif suura sahip bir toplumun, birey olmaya calisan, fakat cagindan ve toplumundan sorumlu hikaye anlaticisini insa edisine bir katki olacagini düsünüyoruz.