Bu kitabi yazarken, genclik yillarimi hatirlamadan edemedim. Tam yarim asir önce, ortaokul ya da lise yillarindayken, kendime bir soru sorup dururdum Genclige adim atarken kime benzemeliyim Kime benzemeliyim ki hayatim ona göre sekillensin

O günlerde belki yasim geregi, düsündügüm tek sey meshur olmakti. Herkes beni taniyip sevmeliydi. Saygi duymasalar bile bana özenmeliydi. Önüme konan örnekler hep meshur kisilerdi Müzisyenler, aktörler, sanatcilar.. Yani herkes tarafindan alkislananlar..

68 Kusagindan biri olarak, sonunda bir gitarla yola ciktim. Ve en degerli yillarimi bos seylerle gecirdim. Ama sonra anladim ki gercek alkis meleklerin alkislariymis. Allahin ve Resulünün rizasindaymis.

Elinizdeki kitapta EN GÜZEL ÖRNEI göstermeye calistim. Öyle bir örnek secmek, ebed gencligin anahtaridir.